Jozef Pijnenburg (1949, Vught), opgeleid aan de Academie St. Joost te Breda, richting monumentale vormgeving en vrij schilderen, laat in de getoonde schilderijen het bijzondere van de gewone natuur zien.
Zijn werk wordt gecreëerd vanuit een innerlijke ervaring of herinnering. De onderdelen die een (abstract) landschap bepalen worden (soms letterlijk) in een ander kader geplaatst waardoor de landschapservaring onwerkelijk wordt. Daarbij wordt gezocht naar een balans tussen abstractie en figuratie. Het is aan de toeschouwer zijn plek te vinden in dit landschap. Inhoudelijk probeert hij de essentie van de natuur te raken: de strijd om aandacht tussen lucht en aarde en het daarbij steeds wisselende licht, ondersteund door wind en soms door sporen nagelaten door de mens of juist alleen de mens in die natuur. Hierbij wordt abstractie en figuratie soms vermengd en wordt vooral de mentale ruimte weergegeven, niet zozeer concrete zaken of onderwerpen.
Menu